Το οντολογικό ερώτημα. Προέλευση και απάντηση αυτού.

Φίλοι μου

Παρακολουθώ εδώ και χρόνια στα τηλεοπτικά παράθυρα αλλά και στο διαδίκτυο να γράφονται σωρεία από μπούρδες σχετικά με την απάντηση του οντολογικού ερωτήματος οι οποίες μπούρδες έχουν προέλευση τους σοφιστές του παρελθόντος και την μειωμένη κρίση ορισμένων μελετητών, οι οποίοι δεν ήταν σε θέση να κατανοήσουν την σοφία καθηγητών τους ή ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ να κατανοήσουν πόσο απλές είναι οι απαντήσεις των φιλοσόφων. Επίσης οι νεοσοφιστές θέλησαν να δημιουργήσουν νέες συνθήκες θάμπους από την δημιουργία του ακατανόητου με την σύνθεση των απόψεων των φιλοσόφων της αρχαιότητας και συνθέτοντας εκτρώματα φιλοσοφίας τα οποία θα μπορούσε να ορίσει κάποιος μόνο ως ιστορική αναδρομή στις απόψεις φιλοσόφων και σοφιστών του παρελθόντος. Φυσικά ΟΥΔΕΙΣ αναζήτησε και ΟΥΔΕΙΣ αναζητεί να κατανοήσει ορθά το οντολογικό ερώτημα και αυτό προέκυψε από τους χλευασμούς που δέχθηκαν από τους νεοσοφιστές όσοι το προσπάθησαν στα σύγχρονα φιλοσοφικά (άτυπα) συμπόσια τα οποία λαμβάνουν χώρα σε αμφιθέατρα ή σε τηλεοπτικά παράθυρα και όπου οι δημοσιογράφοι ΜΗΝ ΕΧΟΝΤΑΣ ΓΝΩΣΗ προσπαθουν να κατευθύνουν την σκέψη του καθηγητή που προσκαλούν εξαναγκάζοντας αυτόν να μιλήσει για ότι αυτοί θέλουν και όχι για το αντικείμενο για το οποίο ερωτήθηκαν. Έτσι οι λίγοι γνώστες τις πραγματικότητας χάνονται από την μπουρδολογία σοφιστών στους οποίους συγκαταλέγονται και πολλοί από τους δημοσιογράφους εντός της κλίκας των οποίων συχνά πυκνά θαυμάζω την προσπάθεια ορισμένων να αναδείξουν την ΚΑΘΑΡΗ οντότητα τους θέματος που διαπραγματεύονται, ακόμη και αν τους μάχονται οι πολιτικοί ή οι νεοσοφιστές που αναζητούν την εφήμερη δόξα μίας τηλεοπτικής εμφάνισης και όπου γίνονται περίγελως όσων κατέχουν λίγη γνώση και αφού αυτή αναζητήθηκε στις γραφές καθηγητών του παρελθόντος και όχι στις σύγχρονες μπουρδολογίες που είδα να διδάσκονται ΑΠΟ ΛΙΓΟΥΣ ευτυχώς καθηγητές εκτός του πανεπηστημίου Αθηνών και των αποφοίτων αυτού. Θαυμάζω τους απόφοιτους που εξέρχονται από τις φιλολογικές-σοφιστικές και ΠΟΤΕ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ σχολές των Αθηνών καθώς κατάφεραν και καθάρισαν την σκέψη τους από τις σοφιστικές μπούρδες που διδάχθηκαν αναζητώντας την ΚΑΘΑΡΗ ΓΝΩΣΗ.

Προτρέπω λοιπόν τους νέους να αναζητούν σπουδές σε φιλολογικές ή φιλοσοφικές σχολές ΕΚΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ και μέχρι να αποσυρθούν από τα έδρανα αυτής οι νεοσοφιστές μπουρδολόγοι των οποίων τα ονόματα ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ και συχνά πυκνά συναντούν γραφές τους στο διαδίκτυο ορισμένες εκ των οποίων ξεμπρόστιασα ήδη με τις ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ γνώσεις που διαθέτω εμπρός στα τέρατα γνώσεων αυτά, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την άγνοια των πολλών και με στόχο απλά την αυτοπροβολή τους συχνά πυκνά οδηγούν την κοινωνία σε κατάπτωση και αφού προάγουν συνθήκες ΜΗ ΑΡΕΤΗΣ, σε αντίθεση με την αρχαιότητα κατά την οποία η αρετή ήταν αυτοσκοπός των περισσοτέρων και όχι των ολίγων που συχνά πυκνά κυβερνούσαν γιατί οι άξιοι ήθελαν να μένουν στο παρασκήνιο και όπως είναι γνωστό ότι έπραξε κάποια στιγμή ο Σωκράτης.

Το οντολογικό θα το απαντήσω ΛΑΚΩΝΙΚΟΤΑΤΑ και χωρίς να αναφέρω στοιχεία των απόψεων των αρχαίων φιλοσόφων ούτε και ονόματα των θεωριών καθώς όλοι λίγο ή πολλοί διαπραγματεύτηκαν με την ίδια σκέψη την περί του όντος αναζήτηση.

Βλέπουμε λοιπόν κάποιοι από τους αρχαίους να αναφέρουν ως την ύπαρξη του όντος αέναη και άφθαρτη, άλλες φορές προερχόμενη εκ της φωτιάς και άλλες φορές προερχόμενη εκ τους νερού. Η αφετηρία της σκέψης του εκάστοτε φιλοσόφου έχει ως αποτέλεσμα να ορίζει και την νόηση που εξέρχεται η οποία στρεβλώθηκε από τον Ψευδοπλούταρχο και όπως έχει τεκμηριωθεί και καθαριστεί η φιλοσοφία του Επίκουρου από κάποια γνωστά Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Στην Ελλάδα παλαιότεροι καθηγητές είχαν εκφράσει την άποψη ότι το ίδιο έχει στρεβλωθεί η φιλοσοφία του Παρμενίδη από τον Αέτιο από την Αντιόχεια και τον ψευδοπλούταρχο επίσης αλλά και από άλλους νεοσοφιστές των πρώτων μεταχριστιανικών και προχριστιανικών αιώνων Ρωμαϊκής κυρίως προέλευσης.

Η αναφορά του όντος ως ύπαρξη άφθαρτη και αιώνια έχει να κάνει με την ύλη του σύμπαντος η οποία είναι απλά μετασχηματιζόμενη. Δηλαδή οι αρχαίοι είχαν εκφράσει μία άλλη μορφή της αρχής διατήρησης της ύλης και της ενέργειας οι οποίες σήμερα είναι ΑΡΧΕΣ ΑΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΣ και ΠΛΗΡΟΥΣ ΙΣΧΥΟΣ από την επιστήμη της φυσικής. Σκεφτείτε πόση σοφία διέθεταν οι άνθρωποι που ΔΙΧΩΣ πολλές γνώσεις φυσικής κατάφεραν και όρισαν στοιχεία συμπαντικής φιλοσοφίας ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟ τρόπο. Ο μετασχηματισμός της ύλης προέκυψε μετά την μεγάλη έκρηξη για την οποία φυσικά υπάρχουν αναφορές των αρχαίων φιλοσόφων τις οποίες αποκρύπτουν κάποιοι από τους ΑΝΟΗΤΟΥΣ νεοσοφιστές. Η μεγάλη έκρηξη ορίζει την παρουσία της μετασχηματισμένης ύλης και όχι την γέννηση αυτής καθώς ήδη αναφέρθηκε ως ΑΑΕΝΑΗ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΤΗ ενώ οι νεοσοφιστές την αναφέρουν ως αέναη και άφθαρτη και δυνάμενη να προέρχεται εκ της φωτιάς γεγονός που θεωρώ ΑΔΥNΑΤΟ ΝΑ ΣΚΕΦΤΗΚΑΝ οι αρχαίοι φιλόσοφοι καθώς ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ να φάσκει και να αντιφάσκει ο λόγος αυτών.

Η αναφορά του όντος ως προέλευση του νερού έχει να κάνει με την αναφορά της ζωής που ορίζει το ον και αποτελεί μία διαφορετική εννοιολογική προέλευση της λέξεως ον. Η ζωή δεν μπορεί να υπάρχει δίχως την παρουσία του νερού και έτσι θεωρούσαν οι αρχαίοι ότι αποτελεί στοιχείο το οποίο ορίζει την αφετηρία κάθε ζωής (ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΠΑΡΧΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ).

Γίνεται σαφές λοιπόν ότι οι ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ερμηνείες των λέξεων δημιουργούν τις παρερμηνείες, καθώς είναι διαφορετική η η νόηση που εξέρχεται από την λέξη προέλευση και διαφορετική η νόηση που προέρχεται από την λέξη γέννηση. Όσο και αν μοιάζουν οι έννοιες, αυτές οριοθετούν διαφορετικές νοήσεις που στον νου των φιλοσόφων αποκτούν οντότητα ενώ στον νου τον σοφιστών γίνονται καταριπτόμενες αεριολογίες και όπως ήδη οριοθέτησα παραπάνω.

Ανάλογα εξηγούνται οι οι υπόλοιπες αναφορές απαρχής του όντος και αν δοθεί η κατάλληλη αφετηρία της σκέψης καθώς είναι παραπλήσιες φιλοσοφίες οι οποίες με την κατάλληλη νόηση η οποία προκύπτει με την ΟΡΘΗ ερρμηνεία της εκάστοτε λέξεως, αποκτούν πραγματιστική οντότητα. Δεν θα προχωρήσω σε περισσότερες λεπτομέρειες και δεν δίνω περισσότερα στοιχεία ούτε αναφέρω ονόματα, ακριβώς για να μην δοθεί η δυνατότητα αντιγραφής αυτών από κάποιο τεμπέλη φοιτητή.

Για την απαρχή της ζωής οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ορίσει μία λογική ΑΚΑΤΑΡΙΠΤΗ με την οποία αντιτέθηκαν στους σοφιστές μηδενιστές οι οποίοι είχαν ως αφετηρία των πάντων το μηδέν και τα σχετικά θα τα αναφέρω ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ στην επόμενη δημοσίευσή μου ελπίζοντας ότι θα γίνει κατανοητό γιατί ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΗΤΟΣ όποιος παρουσιάζεται ως στηρίζων κατάσταση αθεΐας χωρίς να είναι μηδενιστής.