Φίλοι μου
Σήμερα εγκαινιάζω μία νέα σειρά εγγραφών οι οποίες είναι ουσιαστικά η ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ που έδωσα στο παρελθόν περί αποκατάστασης της φήμης των αρχαίων φιλοσόφων που βάλλεται από πολλούς φέροντες ενός πτυχίο διδάκτορος και μια θέση διδασκαλίας όπως πχ ο Λιαντίνης. Αναφέρομαι στον συγκεκριμένο άνθρωπο ο οποίος είναι ουσιαστικά ο αίτιος της ορολογίας που προέκυψε περί Σωκρατικής ειρωνείας, μία σχετική αηδία την οποία σχολίασα ήδη στο παρελθόν. Φυσικά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ στρεβλωτής της πραγματικότητας των μεγάλων φιλοσόφων που διασύρουν αυτούς με την αναίδεια που τους διακρίνει.
Προχωρώ λοιπόν σε ένα μικρό τεκμήριο σχετικά με την αναίδεια του χαρακτηρισμού της Σωκρατικής ειρωνείας και στο μέλλον ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ να φέρνω ότι βρίσκω επί της ΚΑΘΑΡΗΣ βιβλιογραφίας το οποίο θα τεκμηριώνει διάφορες απόψεις και θα φανερώνει την αναίδεια με την οποία βάλλονται ως υψηλόφρονες οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι και ειδικά ο Σωκράτης. Σε παλαιότερη δημοσίευσή μου (εδώ) είχα ήδη μία αναφορά σχετικά με την Λιαντίνειο ειρωνεία καθώς πρόκειται για αυτή και όχι για την Σωκρατική ειρωνεία την οποία βλέπω να διδάσκεται πλέον στις φιλοσοφικές σχολές και ειλικρινά ντρέπομαι που είμαι Έλληνας, όταν μαθαίνω ότι διδάσκονται αηδίες αυτής της μορφής.
Στον διάλογο Φαίδρος του Πλάτωνα στο [234 ε] και [235α]
εξελίσσεται μία συζήτηση στην οποία ο Σωκράτης δηλώνει απερίφραστα την ταπεινότητά του. Αναφέρει λοιπόν την μηδανινότητά του ως στοιχείο που τον χαρακτηρίζει "υπό της εμής ουδενίας" το οποίο μεταφράζεται στο συγκεκριμένο κείμενο "εξαιτίας της μηδανινότητάς μου".
Είναι λοιπόν μία μικρούλα απόδειξη της ταπεινοφροσύνης την οποία είχε καλλιεργήσει ο Σωκράτης και την έφερε βαθιά στην καρδιά του ως πορεία ζωής η οποία εκδηλώθηκε πολλές φορές με το γνωστό "εν οίδα ότι ουδέν οίδα". Είναι προφανές λοιπόν ότι η θεώρηση ως ειρωνείας του Σωκράτη την φράσης αυτής είναι στην φαντασία του Λιαντίνη και όσων αποδέχονται αστόχαστα τα αμελέτητά αυτού, καθώς είναι φανερή η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ του Σωκράτη, η οποία εκδηλώθηκε τελικά με την αποδοχή μίας ΠΑΝΑΔΙΚΗΣ τιμωρίας από ανθρώπους που δεν είχαν την δύναμη να ορίσουν τον εαυτό τους δήμιο και όριζαν δήμιο του εαυτού του τον εκάστοτε ένοχο, στις δίκες μερικές από τις οποίες ήταν δίκες παρωδία και όπως αυτή του Σωκράτη.
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να εκφραστεί με την εκδήλωση της έπαρσης που χαρακτηρίζεται ως ειρωνεία ο Σωκράτης με την φράση "εν οίδα ότι ουδέν οίδα". Είναι ΣΑΦΕΣΤΑΤΟ ότι αυτή εκφράστηκε από άνθρωπο που θεωρούσε τον εαυτό του ταπεινό και ασήμαντο για να χαρακτηριστεί σοφός και όπως όριζε ο χρησμός του μαντείου τον οποίο αναφέρει στην απολογία του ο Σωκράτης. Ταπεινά λοιπόν αποδέχονταν την τεράστια άγνοια που έφερε και δεν μπορούσε ποτέ να αποδεχθεί την σοφία που του αποδόθηκε από τον χρησμό. Δεν ειρωνεύτηκε λοιπόν ΠΟΤΕ τους δικαστές και όπως πίστεψε ο Λιαντίνης καθώς ΑΠΕΔΕΙΞΕ ότι δεν έφερε σοφία καθώς όλοι οι τεχνίτες τους οποίους επισκέφτηκε έφεραν γνώση την οποία αυτός δεν είχε.
Στο filosofia.gr έδωσα τον ορισμό της ζωής ο οποίος εξάγεται από το αρχαίο κείμενο και τον λόγο του Στησίμαχου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖωή λοιπόν είναι εκείνο το στοιχείο το οποίο δίνει αυτόβουλη κίνηση στο υπό διαπραγμάτευση άτομο και φέρει το στοιχείο της γέννησης.
Είναι προφανές ότι Η ΑΠΑΡΧΗ ΠΑΝΤΩΝ των γεννήσεων είναι ο Θεός ο οποίος είναι ΑΓΕΝΝΗΤΟΣ, ΑΦΘΑΡΤΟΣ και ΑΔΗΜΙΟΥΡΤΗΤΟΣ προϋπάρχων ΑΕΙ. Η τεκμηρίωση που παρέχεται εδώ και σε αυτό το απόσπασμα που σας παρουσίασα ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΕΙΤΕ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ καθώς βασίζεται στην αρχή δράσης και αντίδρασης. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν οι σημερινές αντιδράσεις στο σύμπαν αν δεν έχει δράσει κάτι το ΟΝ το οποίο φέρει ΨΥΧΗ ΑΘΑΝΑΤΗ ΑΦΘΑΡΤΗ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ.
Δεν είμαι σε θέση να σας εξηγήσω την πλήρη λογική που απορρέει από το κείμενο που σας παρέθεσα αν δεν μπορείτε να το κατανοήσετε μόνοι σας. Θεωρώ ότι Λακωνικά η τεκμηρίωση που παρέχεται ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ και αν γράψω έστω και μία αράδα επιπλέον θα δώσω υλικό το οποίο πλέον θα θεωρηθεί "μασημένη" τροφή.